پیش از پست ! : سلام . با دی اکتیو کردن ِ اکانت هام توی شبکه های مجازی وبلاگ رو باز فعال میکنم .
- - - -
خیلی اتفاقی توی یکی از خبرگزاری ها به این عکس برخورد کردم . ..
حسرت !
واقعا حسرت میخورم از اینکه اون روزها نبودم .. .صمیمیت و بی تکلف بودن آدما از این عکس ها میباره . ..
ما هم میتونیم این روزهایی که همه چی مادی شده و آدما توی رابطه هایشان چرتکه یشان را بدست
میگیرند و مدام رفاقت های پوشالی را دو دو تا میندازند گرم و صمیمی باشیم !
لبخند ِ رفیقمان را بدون اینکه تمسخرش کنیم بدست بیاوریم ..
این عکس ها بوی ِ خوش ِ سادگی و آدمیت را میدهند. ..
این عکس ها نقش و نگارشان محبت است و عشق . ..
وقتی توی شلوغی های تهران و چهره های عبوس و قدم های تند و پر از اضطراب آدم ها بخاطر یک لقمه
نان بیشتر رفت و آمد داشته باشید معنی ِ این حسرت کشیدن هایم بهتر میفهمید. ..
بیشتر از این حرف نمیزنم، اگه مثل ِ من آدم ِ احساسی باشید با این عکسا حس ِ خوبی پیدا خواهید کرد :) هرچند کوتاه.