یک دنیا حسرت

پیش از پست ! : سلام . با دی اکتیو کردن ِ اکانت هام توی شبکه های مجازی وبلاگ رو باز فعال میکنم . 

- - - - 

خیلی اتفاقی توی یکی از خبرگزاری ها به این عکس برخورد کردم . .. 

حسرت ! 

واقعا حسرت میخورم از اینکه اون روزها نبودم .. .صمیمیت و بی تکلف بودن آدما از این عکس ها میباره . .. 

ما هم میتونیم این روزهایی که همه چی مادی شده و آدما توی رابطه هایشان چرتکه یشان را بدست 

میگیرند و مدام رفاقت های پوشالی را دو دو تا میندازند گرم و صمیمی باشیم !

لبخند ِ رفیقمان را بدون اینکه تمسخرش کنیم بدست بیاوریم .. 

این عکس ها بوی ِ خوش ِ سادگی و آدمیت را میدهند. .. 

این عکس ها نقش و نگارشان محبت است و عشق . ..

وقتی توی شلوغی های تهران و چهره های عبوس و قدم های تند و پر از اضطراب آدم ها بخاطر یک لقمه 

نان بیشتر رفت و آمد داشته باشید معنی ِ این حسرت کشیدن هایم بهتر میفهمید. .. 

بیشتر از این حرف نمیزنم، اگه مثل ِ من آدم ِ احساسی باشید با این عکسا حس ِ خوبی پیدا خواهید کرد :) هرچند کوتاه.